رحیمه صالحی - دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق اقتصادی دانشگاه تهران
چمران بهارلویی - کارشناسی ارشد الاهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران و قاضی دادگستری

تمام روش هاى نوین عملى در زمینه ى مختلف اعم از علوم اجتماعی، تربیتى و رفتارى که از دانش هاى روان شناسى و جامعه شناسى و ...به دست مى آید، تا زمانى که با دستورها و توصیه هاى دینى تعارض نداشته باشد و با اصول و مبانى و اهداف نظام تربیتى و نظام رفتاری (اعم از فردی یا اجتماعی ) اسلام سازگار باشد، مورد استفاده قرار مى گیرد. شیوه ها به طور کل و به ویژه در متون دینی در یک نگاه به دو دسته؛ شیوه های دفعی ( سلبی_ عدمی ) و شیوه های جذبی ( ایجابی_ اثباتی ) تقسیم مى شوند: روش هاى سلبی روش هایى هستندکه با شناسایی موانع، در حوزه ى حذف وکاهش یک رفتار ناپسند و یا برای عدم زمینه سازی آن رفتار، ترغیب می کنند و در عین حال روشهای ایجابی با شناسایی ساحت ها و استعدادها و نیازهای وجودی انسان در زمینه سازی و تحقق یک رفتار نیک کارایى داشته به گونه ایی که آنها تحت عناوین تیوریی - علمی، عملی- رفتاری و عاطفی- معنوی مورد واکاوی قرار گرفته است.

شیوه ها، دفعی ،جذبی ، ناهنجار