جایگاه بیمه تامین اجتماعی مهاجران وپناهندگان در حقوق موضوعه ایران

تامین اجتماعی مفهومی است که نه تنها از جنبه ملی حایز اهمیت است بلکه از جنبه بینالمللی و در چارچوب مسایل اساسی حقوق بشر در اسناد مهم حقوق بینالمللی بشر نیز انعکاس یافته است. اهمیت این بحث از آن جهت است که تامین اجتماعی لازمه بقاء اجتماعی انسان در عصر حاضر و حافظ ارزشها، حقوق بنیادین و شان بشری وی می باشد. همین مسالهدولتها را بر آن داشته تا ضمن حفظ مشروعیت، حداقل از جهت بازتاب بینالمللی این موضوع تلاشی اساسی در راستای تحقق تامین اجتماعی بهعمل آورند. در این نوشتار، با مروری تحلیلی بر روند تاریخی و زمینههای شکلگیری بیمه اجتماعی، به بررسی بیمه تامین اجتماعی پناهندگان و مهاجران در ایران پرداخته شده است. بدین منظور با مطالعات و تحقیقات انجام شده به روش اسنادی و کتابخانهای جایگاه بیمه اجتماعی پناهندگان و مهاجران در حقوق ایران و چالشهای حقوقی که با آن مواجهاند تحلیل و بررسی گردید. یافتههای بهدست آمده نشان میدهد که قوانین مربوط به بیمه تامین اجتماعی در کشور جزء حقوق عمومی بوده و با توجه به اسناد و مقاولهنامهها و همچنین اصل 29 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران برخورداری از تامین اجتماعی حقی همگانی است . لذا تمام افراد کشور اعم از اتباع داخلی و خارجی دارای حق تامیناجتماعی هستند و پناهندگان و مهاجرانی که در ایران طبق ضوابط و شرایط مقرر در قانون کار مشغول به کار هستند، تحت شمول قوانین تامین اجتماعی قرار گرفته و از مزایا و مقررات مندرج در آن بهرهمند میگردند و هیچ تبعیضی بین آنها و سایر کارگران داخلی اعمال نمیشود

کلیدواژه ها:

پناهندگان ، مهاجران ، نظام حقوقی ایران ، تامین اجتماعی