راضیه لبیبزاده - استادیار، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
مصطفی کرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران

یکی از پیامدهای شهرنشینی در دهههای اخیر، بلند مرتبهسازی در جهت رفع نیازهای ناشی از گسترش شهرها و تراکم ایجاد شده در مراکز شهر است. ساختمانهای بلند مرتبه نسبت به ساختمانهای قبلی، نیازمند برنامهدهی و برنامهریزی بیشتر و دقیقتر هستند، برنامه دهی قبل از ساخت، در هنگام ساخت و پس از اجرا (ارزیابی). با توجه به بهره برداری و استفاده از ساختمانهای بلند مرتبه که در دهههای گذشته ساخته شدهاند، اهمیت برنامهدهی پس از ساخت و پس از اشغال، و ارزیابی این نمونه از بناها دو چندانمیگردد. مقاله حاضر بر آن است که با استفاده از مطالعه اسنادی و روش استدلال منطقی و تحلیل محتوایی کیفی و توجه به آسیبهای پیش آمده برای ساختمانهای بلند مرتبه در کشور به خصوص در کلانشهر تهران، پیامدهای منفی عدم ارزیابی و برنامه دهی پس از ساخت و پس از اشغال ساختمانهای بلند مرتبه را مورد بررسی قرار دهد، و با ارایه راهکارهایی مناسب و منطبق با شرایط اقتصادی و مدیریتی کشور، بابی جدید برای برنامهریزان، معماران، شهرسازان و مدیران اجرایی در برنامهدهی دانش بنیان بگشاید

ساختمانهای بلندمرتبه، برنامهدهی دانشبنیان، آسیبشناسی متدولوژیک