مجید بازیاری - کارشناس ارشد معماری
محمد مهدیپوستین دوز - استادیار دانشگاه هنراصفهان

روند رو به رشد شهرنشینی، افزایش پدیده مهاجرت به شهرها ، سیاستهای اتخاذ شده در زمینه مسکن و محدودیتهای موجود در شهرها، منجر به گسترش ساخت مجتمع های مسکونی و کاهش فضاهای بازخصوصی در معماری معاصر گردیده است. فضای باز مسکونی علاوه بر تامین نور و روشنایی فضاهای داخلی و تهویه طبیعی، به عنوان فرصتی برای ارتباط بیشتر با طبیعت و مکانی برای تعاملات اجتماعی است. اگر چه درسالهای اخیر به احداث واحدهای مسکونی توجه زیادی شده است اما عدم توجه به بعد کیفیمسکن باعث شده تا این ساخت و سازها چندان با اقبال عمومی مواجه نباشد . هدف از جمع آوری این نوشتار بررسی ویژگی های محیطی و طبیعی بروجن که موثر بر طراحی مسکن در آن شهر می باشد و همچنین شناسایی ویژگی های انسانی (اعم از فرهنگی و اجتماعی و اقتصادی و...) اهالی بروجن که موثر بر طراحی مسکن مناسب امروز آن شهر می باشد.در دهه ی اخیر ، تاثیر طراحی مسکن مناسب برای شهرهای روبه رشد و توسعه یافته مورد توجه پژوهشگران داخلی و خارجی قرار گرفته است . روش پژوهش دراین نوشتار ابتدا مطالعات کتابخانه ای در مورد تاریخچه مسکن و ویژگی های فرهنگی و طبیعی بروجن به صورت آماری، کمی و تهیه پرسشنامه و مصاحبه حضوری کیفی انجام می شود. سپس ، به مطالعات میدانی و عکس و برداشت و جمع بندی آمار موجود بپردازیم.این مقاله برآن است تا نکات ویژهای را برای نخستین بار در زمینه اثر پذیری طراحی مسکن مناسب و مطلوب را در شهر بروجن بیان دارد.

رشد شهرنشینی ، طراحی مسکن مناسب ، شهر بروجن