مهسا مومن نسب - دانشجوی دکتری ادبیات غنایی دانشگاه شیراز
سعید حسامپور - استاد گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شیراز

از جمله عناصر و ارکانی که به زیبایی برونهی شعر میانجامند، زیبایی و نوآوری در حوزهی زبان شعر است که از کوچکترین عناصر سازنده ی کلام آغاز میشود و به نحو کلام و چگونگی محور همنشینی کلمات میانجامد. آواها، واژگان، ترکیبها و نحو کلام، در پیوند و ارتباطی تنگاتنگ با یکدیگر، موثرترین واحدهای سازندهی شعرند، که تصویر، عاطفه و اندیشهی شعری را بر مدار خود مینشانند. برخی از شاعران امروز در جریان حرکت هدفمندی، برای ماندگار کردن آثار خود گام برمیدارند و در مسیر خلاقیتهای هنری خود، نوآوری و نو اندیشی میکنند. در این پژوهش کوشش شده، با بررسی تصادفی تعداد 38 مجموعهی شعر کودک و نوجوان، برخی از انواع نوآوریهای زبانی شاعران کودک در حوزه زبانی، مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد. نتایج پژوهش نشان داد که شاعران کودک، در جهت نوآوریهای زبانی شعر خود تلاشهای متنوعی کردهاند. این تلاشها از نوآوری در حوزی آوایی و واجی آغاز شده و به نحو و درهمریختگی و دیگرگونگی بافت کلام انجامیده است. در این مسیر، حل خلاقیتهای زبانی در ساختار شعرها در صورتی موفق و تاثیرگذار بوده است که در جریان طبیعی تصویر و عاطفه و غیر متکلفانه صورت گرفته باشد.

شعر کودک، زبان، سطح آوایی، سطح واژگانی، ترکیب سازی، نحو