شاعرانگی روایت ذهنی در داستان زن نویسنده

برخلاف داستانهای معمول که وقایع داستان بر پایه اصل مجاورت در کنار یکدیگر قرار میگیرند، داستان شاعرانه همچون شعر تمایل به رابطه مشابهت دارد. هرچند در داستان شاعرانه نیز بخشی از رابطهها، به دلیل خصوصیت ذاتی داستان بر اصل مجاورت شکل میگیرد، ولی بیش از آنکه وقایع در طول یکدیگر باشند، جانشین یکدیگر شده و همعرض با هم پیش میروند؛ درست مثل شعری که در آن مشبهی به چندین مشبهبه تعمیم داده شود. روایت ذهنی داستان زن نویسنده، اثر محمود گلابدرهای، بستری مناسب برای نویسنده فراهم کرده تا آن را به شیوه یک داستان شاعرانه بازگو کند. در این داستان، آنقدر ماجرا وجود ندارد که بتوان به شکلی منظم و بر مبنای رابطهای علت و معلولی، به فرجامی واضح و قطعی رسید؛ بلکه همچون شعر روایی غیرداستان- گویی است که مدام و در دایرههایی تنگتر، به دور هسته موضوعی خود میگردد. هدف این پژوهش، بررسی ساختار شاعرانه داستان زن نویسنده بر اساس روایت آن و برداشت خواننده است و میکوشد با تحلیل روایت ذهنی این داستان، چهارچوب شاعرانه آن را به تصویر بکشد. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانهای بهره بردهشده است

کلیدواژه ها:

محمود گلابدرهای ، زن نویسنده ، روایت ذهنی ، داستان شاعرانه ، رابطه مشابهت ، خواننده