تیغ ونبریدن نگاهی به شعرپایداری با رویکرد به موتیف خوداتهامی

از موتیفهای قابل تامل در شعر پایداری ، عنصر خوداتهامی یا محاکمات درونی سرایندگان اشعار این نوع ادبی است که به شیوه های مختلفی در آثار سخن سرایان – به ویژه شاعران مقاومت معاصر- پرورانده شده است.فجایع ناشی از حوادث عاشورایی، موجد نوعی حزن و اندوه در دل های عاشقان مکتب سرخ شهادت شده است که این تاسف و تاثر گاهی درباره محتوای فرهنگ عاشورا یعنی بازتاب چه شد وگاهی نیز مربوط به پیام این حماسه یعنی چه باید کرد می باشد.پیام عاشورا یعنی چه باید کرد که سرچشمه همیشه جوشان جویبار شعر مقاومت و پایداری است به شیوه های هنرمندانه در اشعار این طیف از شاعران متعهد در جامه خوداتهامی یا محکاماتی درونی ارایه شده است.در این مقاله سعی شده است با ذکر شواهدی چندبه بررسی این موضوع دراشعارشاعران عاشورایی معاصر پرداخته شود .

کلیدواژه ها:

شعر پایداری ، عاشورا ، شیعه ، دفاع مقدس