بررسی ابعاد اقتصادی تله فقر و محرومیت در جوامع روستایی منطقه سیستان ( مطالعه موردی روستاییان شهرستان نیمروز )

فقر در یک جامعه هنگامی به وجود می آید که افراد از یک رفاه معیشتی که طبق معیارهای آن جامعه، حداقل معقولی تلقی شود، برخوردار نباشند. در میان استان های ایران، استان سیستان و بلوچستان بیش از 41 درصد از ساکنان مناطق روستایی استان در سال 1375 زیر خط فقر قرار داشته اند که در میان استان های گوناگون از جمله فقیرترین استان ها بوده است. این پژوهش در روستاهای شهرستان نیمروز از توابع شهر زابل سال 1392 انجام گرفته. نوع تحقیق کاربردی و از لحاظ میزان و درجه کنترل متغیرها، میدانی است. تحقیق حاضر از گروه تحقیقات توصیفی همبستگی می باشد. روش نمونه گیری خوشه ای دو مرحله ای و ابزار بکار رفته در این پژوهش پرسشنامه می باشد که ضریب پایایی آن توسط آزمون آلفای کرومباخ برابر 0/823 بدست آمد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده ضرایب همبستگی، مقایسه میانگین، آزمون من وایت نی و کروسکال والیس انجام گرفته.نتایج تحلیل ها نشان دهنده و تایید کنده وجود فقر، در منطقه است و بین سطوح چندگانه متغییر شغل، پس انداز خانوار روستایی، هزینه سالیانه خانواده های روستایی و فقر آنها رابطه معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

فقر ، هزینه سالیانه خانوار ، رفاه ، سیستان