آنالیز روند تغییرات زمانی و مکانی پارامترهای کیفی آب زیرزمینی دشت میاندوآب در یک دوره آماری 13 ساله

آب زیرزمینی از جمله مهم ترین منابع تامین آب در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد که استفاده از آن در بخش های مختلف، دارای اهمیت بالایی است بنابراین آگاهی از روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی جهت برنامه ریزی و مدیریت بر منابع آب، دارای نقش بسزایی می باشد. در این مطالعه به بررسی روند تغییرات آب زیرزمینی دشت میاندوآب با استفاده از پارامترهای PH، CO3، HCO3، SO4، CL، SAR، EC و طبقه بندی ویل کاکس در طی سال های 1393-1381 پرداخته شد. با بررسی هیدروگراف های واحد برای هر پارامتر می توان به این نتیجه رسید که با ورود آب به شبکه آبیاری زرینه در طی سال های 89-85 از غلظت پارامترها کاسته شده و در سایر سال ها روند افزایشی داشته است. همچنین غلظت پارامترها در ماه تیر نسبت به ماه شهریور دارای مقادیر پایین تر بوده است. بزرگترین مشکل منطقه، شوری بالا در تمامی محدوده مطالعاتی با میانگین شوری 3608ds/m مجاز می باشند. در حالت کلی، تنها بخش های جنوبی محدوده مطالعاتی برای مصارف کشاورزی بدون محدودیت می باشند که استفاده از سامانه های آبیاری در این مناطق بلامانع می باشد و قسمت های شمالی جزء پرخطرترین مناطق طبقه بندی می گردند که تعبیه سیستم های زهکشی در این مناطق جهت کنترل شوری از ضروریات می باشد.

کلیدواژه ها:

آب زیرزمینی ، دیاگرام ویل کاکس ، تغییرات زمانی و مکانی ، حوزه دریاچه ارومیه ، کیفیت آب