علیرضا شوهانی - استادیار رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام
میهن رزمگیر - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام
فروزان نصرالهی - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام

از خوانش مثنوی چنین برمیآید که مولوی ضمن بیان معارف والایی نیز که در این اثربه یادگار گذاشته است، گاه به گاه و به تناسب موضوع، تصویر مثنوی در ذهن خود و یاتصویر خود در مثنوی را، برای ما به یادگار نهاده است: از جمله تصاویری که از مثنویدر ذهن مولوی تداعی شده است میتوان به مواردی هم چون نقد حال بودن مثنوی ، طولانی بودن ، زنده و پویا بودن ، درمان کننده قبض ها و سردی روح ، دکان فقر ، دکان وحدت اشاره کرد. همچنین در خصوص تصویر مولوی در مثنوی می توان به مواردی مانند نالیدن از درد فراق ، ناتوانی از بیان اسرار ربانی ، فانی شدن در دریای بی کران الهی ، هراس از طولانی گویی اشاره نمود. بی شک پرداختن به این موضوع مثنوی از دیدگاه مولانا و تصویر مولانا در مثنوی ضمن آشنایی هرچه بیشتر مخاطبان امروزی با مثنوی، تصویری درست از اندیشه مولوی راجع به این کتاب گران سنگ و نیزتصویر خود در مثنوی را بیش از پیش برای مخاطب امروزی آشکار خواهد ساخت.

مثنوی، تصویر پردازی، مولانا، دیدگاه، مخاطب