زهرا گل محمدی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی – دانشگاه سمنان
عبدالله حسن زاده میرعلی - دانشیار گروه زبان و ادبیات دانشگاه سمنان

یکی از ویژگی های زبان و ادبیات فارسی، پیوند با مضامین و مفاهیم عرفانی به ویژه درشعر است. اگرچه در عصر حاضر، مضامین و مفاهیم عرفان کلاسیک ایرانی، که شاعرانگذشته مانند حافظ و مولانا از آن استفاده می کردند، دیگر نمود پیدا نمی کند؛ اما از آنجا که عرفان جزء جدایی ناپذیر ادبیات فارسی است و شعر بهترین حوزه برای به تصویرکشیدن عواطف و افکار درونی شاعر است، می توان جلوه هایی از این مضامین را در اشعاراین دوره هم مشاهده کرد. در دهه های اخیر نیز جریان های عرفانی جدید مانند: عرفانبودا، عرفان مسیحی و... فرهنگ ایران و به تبع آن ادبیات را تحت شعاع قرار داده است.رگه هایی از عرفان شرقی به ویژه عرفان بودا در شعر معاصر قابل ملاحظه است. درد و رنج و رهایی از جمله مضامین پرکاربرد عرفان بودا در شعر معاصر است. یکی دیگر از این مفاهیم نیروانه یا میل به جاودانگی است که شاعران معاصر توجه ویژه ای به آن داشته اند. این مقاله بر آن است که به بررسی مضامین، مفاهیم و اصطلاحات بودیسم درادبیات معاصر به ویژه شعر بپردازد.

شعر؛ ادبیات معاصر؛ بودیسم