تعامل ابزارهای بازنمایی سنتی و رایانه ای در فرایند طراحی معماری؛در قالب ارایه ی یک مدل طراحی

این تحقیق در قالب یک نظام بین رشته ای ، کوششی برای یافتن نقش ابزارهای بازنمایی سنتی و رایانه ای در فرایندطراحی معماری و در پی آن ارایه مدل و رویکردی برای استفاده متعامل از این ابزارها در فرایند طراحی می باشد. برایبررسی این تحقیق، پس از شناخت و معرفی ادبیات موضوع، با سیری در روش شناسی طراحی، به صورت بندی الگویی کارآمدبرای فرایند طراحی پرداخته شده است. و چیستی و مراتب بازنمایی و ترسیم ، انواع ترسیمات و کاربرد آنها در مراحلمختلف فرایند طراحی معماری بررسی می شود. و براساس یافته ها و دستاوردهای برآمده از دانش طراحی پژوهی و صورتبندی های ارایه شده، مدل مفهومی تجویزی برای بهبود روند طراحی معماری با استفاده از تعامل این ابزارها پیشنهادشده است. هدف اصلی این رساله حصول به دیدگاهی جامع گرایانه و یا ارایه راهبردی ژرف نگرانه در معماری نیست بلکهتبیین تدابیر و مسیری برای بازنمایی کردن و ترسیمات با استفاده از ابزارهای سنتی و رایانه ای بصورت موازی و متعاملاست که از این طریق بتوان فرایند طراحی را خلاقانه تر طی نمود. نتیجه حاصل از این پژوهش بر این اساس می باشد که درمراحل اولیه طراحی ابزار سنتی و در مراحل نهایی ابزار رایانه ای بیشتر مورد استفاده قرار می گیرند. مبنای کار در اینتحقیق، مطالعه ای نظری است، بدین معنا که با تاکید بر پرسش های اصلی تحقیق، پاسخ ها با رویکردی تحلیلی و تجویزیطرح می شوند. روش تحقیق و تحلیل داده ها نیز براساس استدلال منطقی استوار است.

کلیدواژه ها:

طراحی پژوهی ، فرایند طراحی ، روند طراحی ، ابزارهای سنتی و رایانه ای ، بازنمایی ، ترسیمات