مقایسه دیدگاه های سنتی و نوین در ارزیابی عملکرد

ارزیابی دستگاه ها و کارکنان براساس نگرش نوین در مقایسه با نگرش سنتی تفاوت های اساسی در ابعاد مختلف دارد. درصورتی که سازمان ها با تمام وجود لمس نمایند که اهداف اساسی مرتبط با انجام ارزیابی در راستای رشد، توسعه و بهبود عملکرد و فعالیت های آن ها است در این صورت سازمان ها و کارکنان خود بهاستقبال برقراری نظام ارزیابی می روند و به طور مرتب در جهت بهبود مکانیزم های آن تلاش می نمایند. برآیند این تلاش ها ایجاد نظام خودارزیابی در سازمان ها است که پیامد وجود چنین نگرشی، رشد، توسعه و بهبود عملکرد و نهایتا تحقق اهداف سازمانی خواهد بود . دیدگاه سنتی، قضاوت و یادآوری عملکرد و کنترل ارزیابی شونده را هدف قرار داده و سبک دستوری دارد. دیدگاه نوین ، رشد، توسعه و بهبود ظرفیت ارزیابی شونده را هدف قرار داده و سبک مشاوره ای دارد. در این مقاله به ویژگی ها و پیامدهای هریک از دو دیدگاه پرداخته می شود و پیشنهادات کاربردی ارایه می گردد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی عملکرد ، دیدگاه سنتی ، دیدگاه نوین