طراحی مدلی برای شناسایی و رتبهبندی ریسک پروژه های حفاری چاههای آب شرب تبریز

ریسک جزء ذاتی تمام پروژهها است و امکان حذف کامل آن وجود ندارد. اگر چه میتوان برای کاهش تاثیر ریسک در دستیابی به اهداف پروژه، آن را به طور موثری مدیریت کرد. اما احتمال رخداد آن حداقل در یکی از ابعاد پروژه از قبیل زمان، هزینه یا کیفیت وجود دارد. بنابراین شناسایی، تجزیه و تحلیل و اولویتبندی ریسک، مسالهای مهم در مدیریت ریسک است و ممکن است نقش بسزایی در موفقیت پروژه داشته باشد زیرا عدم توجه به ریسکها، پروژه را با تاخیر و افزایش هزینه مواجه خواهد کرد . در این تحقیق، نخست ، براساساستاندارد PMBOK تعداد 23 ریسک اصلی پروژههای حفاری چاه آب شرب در 4 طبقه فنی، درونی، مدیریتی و بیرونی شناسایی، سپس این ریسکها رتبهبندی شده است. بدین منظور از روش قضاوت خبرگان جهت شناسایی، از پرسشنامه و میانگین حسابی جهت جمعآوری و تجمیع نظر خبرگان و از روش TOPSIS فازی جهت تعیین رتبه ریسکها استفاده شده است. شاخصهای رتبهبندی بر مبنای احتمال و میزان اثرگذاری ریسکها بر اهداف اصلی پروژه (هزینه، زمان، کیفیت) با وزنهای متفاوت، تعیین و برای تعیین وزن ها از روش AHPفازی چانگ استفاده شده است. براساس نتایج بدست آمده ریزش دیوارههای چاه حین حفاری و وجود موانع سطحی مثل درختان به ترتیب بیشترین و کمترین رتبه را در بین 23 ریسک به خود اختصاص میدهند

کلیدواژه ها:

ریسک ، PMBOK ، ریسک فنی ، ریسک درونی ، ریسک مدیریتی ، ریسک بیرونی ، TOPSIS فازی ، AHP فازی