سنجش خودکار آمدی همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن وشهرسازی

این باورها در افراد مختلف متفاوتند. باورهای خودکارآمدی شخصی، دقیقا تفسیر فر د از کارهای گذشته نیست بلکه ابزاری است که چگونگی تعامل فرد را با محیط و افراد دیگر ممکن می سازد.کارآمدی ادراک شده قضاوت فرد درباره شایستگی های خویش است. خودکارامدی بر چگونگی احساس، تفکر و رفتار افراد اثر می گذارد و از چهار طریق فرایندهای شناختی،انگیزش،عاطفه و فرایند انتخاب یادگیری را متاثر می سازد. از این رو پژوهش حاضر با هدف سنجش خودکارآمدی همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی ، از روش تحقیق توصیفی که از نوع همبستگی می پردازد. جامعه آماری کلیه همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی شهر تهران در سال 94-95 به تعداد 55 نفر انتخاب گردید. جمع آوری داده ها از طریق پرسشنامه محقق ساخته و بر اساس 4 عامل از نظریه روانشناختی بندورا تنظیم شد.و اعتباریابی آن از طریق آلفای کرونباخ p=0/86 به دست آمد. با استفاده از آمار توصیفی شامل: فراوانی درصد،میانگین،انحراف استاندارد و واریانس، و آمار استنباطی، از آزمون t مستقل، محاسبه ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل واریانس یکراهه ANOVA که با بکارگیری از نرم افزار spss محاسبه شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین 1 حالات عاطفی و فیزیکی 2. رغیبات کلامی یا اجتماعی 3. تجربه جانشین 4. تجربه موفق با خودکارآمدی همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن هرسازی رابطه معنادار و مثبت پیدا کردند. اما متغیرهایی همچون :جنسیت،سنوات خدمت همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی با خودکارآمدی ایشان رابطه معناداری ندارند و میزان p> 0/05 بدست آمد و در نتیجه HO تایید شد و دوره پژوهش که همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در آن مشغول به کاربودند، با خودکارآمدی همکاران مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی رابطه معنادار و مثبت پیدا کرد

کلیدواژه ها:

مدیریت ، خودکارآمدی ، رفتار