رضا عباس نیا - دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت تهران
مصطفی خانزادی - دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت تهران
جمال احمدی - دانشکده عمران دانشگاه علم و صنعت تهران

جمع شدگی ازجمله تغییرات حجمی مهم دربتن درطول زمان می باشد که موجب ایجاد تنش ،ترک خوردگی و ایجاد تغییر شکلهای ناخواسته دراعضای بتنی و درمجموع کاهش عمر مفید و قابلیت سرویس دهی سازه ها می شود بنابراین پیش بینی مقدار جمع شدگی و کرنش های نظیر ایجاد شده دراعضا با دقت مناسب وقابل قبول دارای اهمیت ویژه ای می باشد با توجه به این مطلب هدف اصلی ازاین پژوهش ارزیابی و مقایسه دقت سه نمونه ازمتداولترین مدلهای پیش بینی جمع شدگی شامل ACI209 B3 CEB90می باشد .برای این منظور مقادیر پیش بینی شده برای جمع شدگی ازهرکدام ازاین مدلها با مقادیر حاصل ازآزمایشهای انجام گرفته دراین تحقیق دردو بازه زمانی متفاوت مورد بررسی قرار گرفته است .همچنین روش باقی مانده بعنوان روش مورد نظر جهت کنترل دقت هریک ازمدلها بکارگرفته شده مورد استفاده قرارگرفته است نتایج حاصل ازآزمایشها بنانگر دقت بالای روش B3 درکوتاه مدت نسبت به دومدل دیگر می باشد .دربازه زمانی طولانی تر نیز مدل B3 دارای تقریب بهتری می باشد همچنین روشهای B3 و CEB90 معمولا دارای مقادیر کمتر ازمقدار واقعی و روش ACI209 معمولا دارای مقادیر بالاتری نسبت به نتایج حاصل ازآزمایشها بوده اند به هرحال نتایج بیانگر توزیع یکنواخت تر نتایج حاصل از روشهای ACI209 B3 نسبت به روش CEB90 می باشد .

جمع شدگی آزاد ،مدلهای پیشبینی ،بتن،خشک شدگی ،