رابطه تاب آوری با خلاقیت دانش آموزان مقطع متوسطه

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه بین تاب آوری و خلاقیت دانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان ملاردانجام گرفت. روش: این مطالعه از نظر هدف کاربردی بود و با توجه به ماهیت موضوع در مقوله ی تحقیقات توصیفی - همبستگی قرار گرفت. جامعه آماری شامل، کلیه دانش آموزان دختر و پسر مقطع متوسطه شهرستان ملارد در سال تحصیلی 95-1394 بود که با استفاده از جدول مورگان 181 دانش آموز (17-15 (به عنوان نمونه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزار: از پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون(2003 (و پرسشنامه خلاقیت عابدی(1372 (که ضریب آلفای کرونباخ آنها در پژوهش حاضربه ترتیب 82/0و 85/0بود برای اندازه گیری متغییر ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون با استفاده از نرم افزارSPSS22 استفاده شد. نتایج: بررسی نتایج تحقیق نشان داد بین تاب آوری و خلاقیت دردانش آموزان مقطع متوسطه شهرستان ملارد، رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج تحقیق نشان داد بین تاب آوری و دو خرده مقیاس خلاقیت، یعنی سیال فکری و ابتکار نیز رابطه مثبت و معنادار وجود دارد، ولی بین تاب آوری و دو خرده مقیاس دیگر خلاقیت، یعنی بسط فکر و انعطاف پذیری رابطه معناداری وجود نداشت. نتیجه گیری: با توجه به وجود رابطه مثبت بین تاب آوری و خلاقیت بهتر است در راستای افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هر دو این متغییر ها تقویت شوند.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، خلاقیت ، دانش آموزان