رویا قربانعلی نیا - باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان ، واحد تهران شرق، دانشگاه آزای اسلامی ، تهران، ایران
سامان امیری سوادرودباری - دانشجوی دکتری مهندسی زلزله، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس

از نقایص مهاربندهای همگرا و واگرا، می توان به مشکل کمانش کلی و موضعی مهاربند در اثر نیروی فشاری و در نتیجه به رفتار نامتقارن مهاربند در فشار و کشش اشاره کرد. از این رو تحقیقات زیادی صرف بهسازی این مهاربندها جهت رسیدن به یک رفتار الاستوپلاستیک ایده آل گردیده است. برای رسیدن به این هدف لازم است تا با استفاده از مکانیزم مناسبی از کمانش فشاری مهاربند جلوگیری شود و امکان تسلیم فشاری فولاد فراهم آید. روشی که مد نظر قرار گرفته، عبارت است از محصور سازی یک هسته ی فلزی شکل پذیر در میان حجمی از بتن که خود توسط یک غشای فلزی دربر گرفته می شود. در این تحقیق ایده ای برای استفاده از این سیستم (مهاربند کمانش ناپذیر) به صورت ضربدری و مقایسه آن با سیستم مهاربندی تک قطری در دو قاب یک دهانه با ابعاد یکسان تیر و ستون در نرم افزار اجزای محدود ABAQUS برای هر دو شکل مهاربند مدل سازی و برای صحت سنجی نرم افزار یک نمونه آزمایشگاهی شبیه سازی شده است. نتایج نشان می دهد که استفاده از سیستم ضربدری طول مهاربند فشاری را کوتاه می کند. در نتیجه ابعاد غلاف نسبت به تک قطری کوچکتر می شود و تحت بارگذاری چرخه ای دارای جذب انرژی بیشتری نسبت به تک قطری می باشد.

مهاربند کمانش ناپذیر، سیستم مقاوم جانبی، بارگذاری چرخه ای، جذب انرژی