بررسی آزمایشگاهی مقاومت خمشی بتن خود متراکم حاوی ضایعات لجنی سنگ گرانیت به همراه ذرات میکرو سیلیس و نانو سیلیس

در این پژوهش مقاومت خمشی بتن خود متراکم حاوی ضایعات لجنی سنگ گرانیت به همراه ذرات میکرو سیلیس و نانو سیلیس مورد بررسی قرار گرفته است . هنگامی که از ضایعات لجنی سنگ گرانیت به عنوان پودر سنگ در بتن استفاده شود مقاومت خمشی بتن خود متراکم را بهبود می بخشد و زمانی که از این ماده به عنوان پوزولان و جایگزین سیمان در تولید بتن استفاده میشود مقاومت خمشی بتن خود متراکم تا حدودی کاهش پیدا خواهد کرد؛ علاوه بر آن میزان استفاده از ابر روان کننده همزمان با افزایش این ضایعات ، افزایش خواهد یافت که این امر هزینه تولید بتن خود متراکم را افزایش می دهد ، اما هنگام جایگزینی باسیمان، مصرف سیمان را کاهش می دهد و سبب کاهش قیمت تولید بتن خود متراکم می شوند. مقدار این کاهش قیمت به مراتب بیشتر از مقدار افزایش قیمت ناشی از افزایش ابر روان کننده می باشد. استفاده از میکرو و نانو سیلیس در بتن خود متراکم سبببهبود مقاومت خمشی نمی گردد. میکرو سیلیس ها در بتن خود متراکم عملکرد بهتری نسبت به نانو سیلیسها از خود نشان می دهند. این عملکرد بهتر میکرو سیلیس ها به دلایل : 1( قیمت کمتر میکرو سیلیس ها در مقایسه با نانو سیلیس ها 2( نیاز به ابر روان کننده کمتر در مقایسه با نانو سیلیس ها 3( نتایج بهتر آزمایشهای مقاومت خمشی نمونه های دارای میکروسیلیس، دانست

کلیدواژه ها:

مقاومت خمشی ، خود متراکم ، ضایعات لجنی ، سنگ گرانیت ، ذرات میکروسیلیس ، نانوسیلیس