امیررضا کشتکار - گروه آموزشی مدیریت مناطق بیابانی، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان، دانشگاه تهران

مدیریت منابع آبخیزها، به عنوان یک اصل جدید برای برنامهریزی توسعه و مدیریت منابع آب و خاک با تاکید بر ویژگی هایاجتماعی اقتصادی منطقه به منظور معیشت پایدار و بدون آسیبپذیری برای پوشش گیاهی و بهره برداران یک حوضه در نظرگرفته شده است. تحقیق حاضر در راستای اهداف مدیریت منابع حوضه به مدلسازی و ارزیابی آثار و پیآمدهای فیزیکی حاصلاز اجرای طرح های مدیریتی پیشنهادی بر روی تغییرات پوشش گیاهی با تاکید بر مشکلات موجود در حوزه آبخیز سیمیندشت، واقع در استان های تهران و سمنان انجام شده است. تجزیه و تحلیل موازنه نتایج نشان داد که برای مدیریت منابع آبخیزسیمین دشت، برای رویکردهای مختلف وزن دهی شاخص ها، بیش از یک راه حل مدیریتی که در بر گیرنده تمامی ابعاد سیستمباشد، قابل توصیه می باشد.

مدیریت منابع حوزه آبخیز، مدلسازی، مدیریت بیولوژیک، سیمین دشت