سیداسعد حسینی - دکتری اقلیم شناسی، مسیول کارگروه اقلیم مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی
امیر زارع زاده - دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه GRS انگلستان

تبخیر و تعرق از ویژگی های کلیدی اقلیمی در هر محیطی محسوب می شود و یکی از عوامل مهم در کاهش توسعه کشاورزی و هدررفت آب در بخش آبیاری و مدیریت منابع آبی است؛ که برآورد دقیق آن برای مطالعاتی نظیر بیلان آبی، مدیریت و طراحی سیستم های آبیاری و مدیریت منابع آب به منظور رسیدن به توسعه پایدار در بخش های مختلف کشاورزی و منابع طبیعی مورد نیاز می باشد. لذا در این پژوهش داده های خروجی مدل گردش عمومی HadCM3 تحت سه سناریوی تغییر اقلیم A2, A1B و B1 توسط مدل آماری LARS-WG در ایستگاه سینوپتیک سقز ریزمقیاس گردانی گردید و نتایج حاصل از آن جهت برآورد تبخیر و تعرق در دوره پایه (1990-1961) و چشم انداز تغییرات آن در دهه 2080 (2099-2080) بر اساس دو روش هارگریوز- سامانی و پریستلی- تیلور مورد ارزیابی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل نشان داد که میزان تبخیر و تعرق در تمامی ماه های سال افزایش خواهد یافت که برای 20 سال دهه 2080 حاکی از افزایش 12/6 درصد بر اساس روش هارگریوز سامانی و 14/3 درصد بر اساس روش پریستلی تیلور بر اساس متوسط سناریوهای مورد بررسی در منطقه مطالعاتی نسبت به دوره پایه می باشد. از نتایج حاصل از این بررسی می توان در مدیریت منابع آبی و طبیعی، برآورد نیاز آبی گیاهان و بخش های مختلف کشاورزی و محیط زیست استفاده نمود.

اقلیم، تبخیر و تعرق، سقز، LARS-WG