آشکار سازی تغییرات محیطی دریاچه جایدر با استفاده از تکنیک پذیرایی مغناطیسی، تعیین بافت رسوبات و ترمولومینسنس

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: کنفرانس بین المللی کشاورزی، محیط زیست و منابع طبیعی در هزاره سوم
  • کد COI اختصاصی: ICAENR01_030
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 583
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

سعید تقوی گودرزی

عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خرم آباد

شیرین وصله

کارشناسی ارشد آب و هواشناسی

چکیده

زمین لغزش کبیرکوه به عنوان بزرگترین زمین لغزش دنیا با مسدود کردن مسیر رودخانه کشکان، دریاچه جایدر را شکل داده است. در این پژوهش رسوبات دریاچه جابدر به منظور آشکارساز شرایط شکل گیری، تغییرات محیطی و تعیین سن رسوبات مورد بررسی قرار گرفت. روش مطالعه در این تحقیق، میدانی- تحصیلی است که شامل استفاده از ابزارهای مختلفی مانند نقشه های توپوگرافی و زمین شناسی، تصاویر ماهواره ای، GPS و نمونه برداری جهت تعیین بافت رسوب به روش شیکر، تکنیک پذیرایی مغناطیسی و سن سنجی به روش ترمولومینسنس می باشد. همچنین برخی پارامترهای فیزیومتری دریاچه مانند: وسعت، حجم آب و حجم رسوبف حداکثر عمق و متوسط عمق مبادرت شده است. با انجام آزمایش بر روی نمونه ها مشخص گردید استفاده از تکنیک پذیرایی مغناطیسی به علت ویزگی های رسوبی مقدور نمی باشد. نتایج حاصل از سن سنجی نشان داد که دریاچه جابدر با زمان پایداری 7600 سال یکی از پایدارترین دریاچه های سدی در جهان است. بر اساس نمونه های برداشت شده از قسمت تحتانی رسوبات دریاچه در ارتفاع 660 متری از سطح دریا سنی در حدود 1400±12600 سال به دست آمد. با توجه به مقطع رسوب برداشت شده بافت های رسوبی موجود مربوط به سه دوره ی آب و هوایی گرم و خشک و چهار دوره ی آب و هوایی مرطوب می باشد.

کلیدواژه ها

تغییرات محیطی، تکنیک پذیرایی مغناطیسی، ترمولومینسنس، بافت رسوب، دریاچه جایدر

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.