سیستم ذخیره انرژی حرارتی در یک خشک کن خورشیدی با استفاده از آب و خاک رس

  • سال انتشار: 1396
  • محل انتشار: دومین کنفرانس بین المللی مهندسی مکانیک و هوافضا
  • کد COI اختصاصی: MECHAERO02_247
  • زبان مقاله: فارسی
  • تعداد مشاهده: 802
دانلود فایل این مقاله

نویسندگان

مهدی بهاری

دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم- انرژی های تجدیدپذیر، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

بهمن نجفی

دانشیار گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

سینا فیض اله زاده اردبیلی

دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک بیوسیستم- انرژی های تجدیدپذیر، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل

چکیده

خشک کردن مواد غذایی یکی از قدیمی ترین روش های نگهداری آنهاست. از آنجایی که برای خشک کردن محصولات از سوخت های فسیلی استفاده می شود . اما در سال های اخیر با توجه به آلودگی های زیست محیطی ناشی از مصرف بیش از حد از سوخت های فسیلی و قوانین بازدارنده در استفاده بیش از حد از این سوخت ها ، باعث شده که برای خشک کردن محصولات کشاورزی، استفاده از انرژی خورشیدی متداول شده است. ولی انرژی خورشیدی در هنگام شب و روزهای ابری در دسترس نبوده و قابل استفاده نسیت. لذا ذخیره انرژی حرارتی در طول ساعات آفتابی و استفاده از آن در طول شب می تواند روشی کارآمد در استفاده از انرژی خورشید و کاهش مصرف بخشی از سوخت های فسیلی باشد. در این تحقیق به منظور ذخیره انرژی حرارتی خورشید از آب و خاک رس به عنوان مواد ارزان قیمت ذخیره کننده حرارت استفاده شد. برای این کار ابتدا یک سیستم ذخیره حرارت در محفظه خشک کن طراحی و ساخته شد. سپس گرمای مازاد بر نیاز خشک شدن محصول (گیوی) در لوله های حاوی آب یا خاک رس در طول روز توسط(سیستم ذخیره کننده)کلکتور خورشیدی ، ذخیره شد. نتایج این تحقیق نشان داد که آب می تواند نسبت به خاک رس و لوله خالی حرارت بیشتری در خود ذخیره کند . و این حرارت را در مدت زمان بیشتری هنگامی که تابش خورشیدی وجود ندارد به خشک کن پس دهد. و درصد رطوبت لایه های گیوی خشک شده، وقتی که از آب به عنوان منبعذخیره ساز حرارت استفاده شود به رطوبت معقول 25 درصد رسید.

کلیدواژه ها

انرژی خورشیدی، ذخیره حرارت، خشک کردن، مواد ارزان قیمت ذخیره کنندهحرارت

مقالات مرتبط جدید

اطلاعات بیشتر در مورد COI

COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.

کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.