کاهش پراکندگی یک وسیله پرنده چرخان دونرخی با استفاده از هدایت حلقه باز

در این پژوهش، افزایش دقت یک پرتابه چرخان با اعمال تغییراتی در بدنه آن )تعویض دماغه با یک دماغه دونرخی و مجهز به بالکهای کنترلی( و استفاده از یک منطق هدایت ساده انجام شدهاست. برای انجام این کار، از یک شبیه سازی غیرخطی استفاده شدهاست. در انجام این پژوهش، ابتدا بافرض کنترل ایده آل، یک منطق هدایت حلقهباز و مناسبترین زمان اجرایآن استخراج شده است. سپس، در تعیین پارامترهای این منطق هدایت و طراحی کنترل کننده های مورد نیاز، از الگوریتمهای مدرن بهینه سازی استفاده شدهاست. با توجه به وجود خطاهای مختلف و اغتشاشی بودنشبیهسازی پرتابه، از یک الگوریتم بهینهسازی مناسب با پردازش موازیاستفاده شده و تمهیدات مناسب برای حذف اثرات نامطلوب اغتشاش انجام شدهاست. در این پژوهش، دینامیک سرووهای کنترلی شبیهسازی و نویز و بایاس سنسورها نیز در نظر گرفته شدهاست. نتایج بهدست آمده نشانمی دهد که با استفاده از منطق هدایت ارایهشده و کنترلکننده مناسب )کهپارامترهای آن بهصورت بهینه تعیین شده است(، دقت پرتابه بهصورت قابل ملاحظه بهتر می شود. با افزایش نویز و بایاس سنسورها، افزایش دقت پرتابه کمتر میشود.