مقایسه روش بهینه سازی طراحی چندموضوعی با روش طراحی ترتیبی برای طراحی بهینه چند هدفی سیستم پیشرانش تک مولفهای هیدرازینی

سیستم پیشرانش هیدرازینی جزء پرکاربردترین نوع سیستم های پیشرانش تک مولفهای میباشدکه برای کنترل وضعیت یا تصحیح مداری در ماهوارهها به کار میرود.دلیل آن هزینه پایین و سادگی تکنولوژی به کار رفته و ضربه مخصوص بالا و همچنین قابلیت ذخیره سازی طولانی مدت آن بدون از دست دادن خلوصش می باشد.پارامترها و متغیرهای متعددی در طراحی بهینه سیستمهای پیشرانش تک مولفهای دخالت دارند.روش بهینه سازی طراحی چندموضوعی برای طراحی سیستمهای پیچیدهای مانند سیستمهای پیشرانش تک مولفهای هیدرازینی که زیرسیستمهای آن در تعامل متقابل نسبت به یکدیگر قرار دارند به کار میروند.به همین منظور در پژوهش حاضر به طراحی مفهومی بهینه یک سیستم پیشرانش تک مولفهای هیدرازینی با اهداف به حداقل رساندن جرم و حداکثر نمودن ضربه کل در چارچوب روش بهینهسازی طراحی چندموضوعی پرداخته شده است.این سیستم از زیرسیستمهای مختلفی نظیر محفظه احتراق(بستر کاتالیست،کاتالیست،نازل و سربند)،سوخت و مخزن سوخت،مخزن پرفشار و ... تشکیل شده است.در این مقاله نتایج روش طراحی بهینه چند موضوعی با روش طراحی ترتیبی برای سیستم پیشرانش تکمولفهای هیدرازینی مقایسه شده است. به منظور بهینه سازی از الگوریتم ژنتیک استفاده شده است.