شهرام قنبری پاکدهی - دانشیار و عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی مالک اشتر تهران
محسن سردارزاده - کارشناسی ارشد مهندسی شیمی

دی متیل آمینو اتیل آزید یا به اختصار DMAZ به عنوان سوخت مایع جایگزین برای MMH و UDMH در سیستمهای پیشرانه توجهات بسیار زیادی را به سوی خود جذب کرده است زیرا در مقایسه با این سوخت ها سرطانزا نمی باشد و از آن به عنوان سوخت سبز یاد می شود. از معایبDMAZ عدم اشتعال آن با اکسیدکننده IRFNA میباشد. در این تحقیق، تاخیر در اشتعال ترکیب DMAZ-IRFNA با استفاده از درصدجرمیهای مختلف افزودنیهای مس کلرید ) 2CuCl (، آمونیوم پرکلرات ) 4ClONH4 ) و آهن) III ( اکسید ) 4O3Fe ( و اضافه کردن آنها به اکسیدکننده IRFNAمورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان میدهد که با استفاده از افزودنیهای آمونیوم پرکلرات و آهن) III ( اکسید تاخیر در اشتعال ترکیب DMAZ-IRFNA تغییری نمییابد و همچنان مشتعل نمی شود ولی با استفاده از افزودنی مس کلرید تاخیر در اشتعال به میزان مطلوبی کاهش پیدا کرد ودر درصدافزودنی های جرمی % 5، مقدار تاخیر در اشتعال را برای ترکیب DMAZ-IRFNA از عدم اشتعال به مقدار ms 52 تبدیل کرده است و همچنین نتایج ضربه ویژه نشان میدهد که این افزودنی اثر کاهشی محسوسی بر روی ضربه ویژه نداشته است. در نتیجه با توجه به نتایج حاصلشده می توان افزودنی مس کلرید را یک افزودنی مناسب برای ترکیب DMAZ-IRFNA در نظر گرفت

DMAZ ، اکسیدکنندههای مایع، تاخیر در اشتعال، افزودنی، ضربه ویژه