محمدرضا قربانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
احسان هوشفر - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
حسین عسکری - دانشجوی دکتری مهندسی مکانیک، دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران
مهدی اشجعی - استاد، دانشکده مهندسی مکانیک، پردیس دانشکده های فنی، دانشگاه تهران

مدلسازی ریاضی به عنوان ابزاری برای پیش بینی رفتار احتراقی عملکردیو آلایندگی سوخت ها به کار می رود. استفاده از ساز و کارهای سینتیکشیمیایی مفصل در مدل های احتراقی به افزایش قابل توجه زمانمحاسبات خواهد انجامید. در پژوهش حاضر با هدف رفع این مشکل،فرآیند احتراق سوخت زیستی (سوخت بایو) که متشکل از گاز متان و گازدی اکسیدکربن می باشد، مدنظر قرارگرفت. بر اساس مطالعات انجام شده در این پژوهش، روش گراف روابط جهت دار(DRG) و روش (DRGEP)به دلیل زمان محاسباتی پایین و دقت بالا به عنوان روش مناسب برایفرآیند کاهش مکانیزم انتخاب شد. با این رویکرد فرآیند کاهش بر رویمکانیزم UBCMECH02h برای شبیه سازی اجرا شد. در انتهای این فرآیند اندازه مکانیزم در روش DRG و DRGEP از 194 و واکنش و 40گونه به 67 واکنش و 17 گونه و 67 واکنش و 16 گونه رسید. با این وجودخطای کاهش در تمامی مراحل کمتر از 1 درصد باقی ماند.

کاهش مکانیزم، روش DRG، روش DRGEP، سوخت زیستی (بایو)، مکانیزم UBCMECH2h2