ناهید حسن زاده نعمتی - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده مهندسی پزشکی، تهران
دلارام آقاخان بابایی - دانشجو، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده مهندسی پزشکی، تهران
منصوره شریعتی لاریجانی - دانشجو، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده مهندسی پزشکی، تهران
بی بی راه نجات - دانشگاه آزاد اسلامی، واحد علوم و تحقیقات تهران، دانشکده مهندسی پزشکی، تهران

با توجه به اهمیت بیوفلزات وکاربرد گسترده آن در پزشکی خصوصا درایمپلنت های ارتوپدی ساخت آلیاژی دارای خصوصیات مطلوب بسیار حایزاهمیت است. آلیاژهای دوتایی Ti-Nb یکی از بیوفلزات پرکاربرد است که به علت دارا بودن خواص مطلوب از جمله مقاومت به خوردگی بالا، زیستسازگاری مناسب و مدول الاستیسیته پایین مورد توجه قرار گرفته اند. درپژوهش حاضر اثر عنصر سوم آلیاژی بر آلیاژ Ti-Nb با 2 درصد مختلف وزنی 20 و 30 درصد نیوبیوم مورد مطالعه قرار گرفته است. پودرهایآلیاژی ساخته شده از طریق روش آلیاژسازی مکانیکی با روش sps بهمدت 1ساعت در 1000 درجه سانتی گراد شکل داده شدند. قطعاتحاصل به توسط دستگاه XRD و میکروسکوپ نوری مشخصه یابی شدند. نتایج حاصله نشان داد که افزایش قلع سبب افزایش تنش تسلیم قطعه وبه طور کلی استحکام قطعه و پایداری فاز بتا در ریز دانه می گردد. از اینرو آلیاژ سه تایی می تواند به عنوان آلیاژی کاربردی در زمینه ارتوپدیمعرفی و مورد استفاده قرار گیرد.

آلیاژ Ti-Nb-Sn، ساختار فازی بتا، روش SPS