بررسی استحکام استخوان ران با درنظر گرفتن خواص ارتوتروپیک برای بافت ترابکولار

هدف مقاله حاضر بررسی میزان تاثیر خواص ارتوتروپیک بافت ترابکولار برنتایج تحلیل تنش استخوان ران می باشد که در آن خواص ارتوتروپیک بااستفاده از تانسور تنش مربوط به وضعیت ایستاده بدن به دست آمده است.استحکام چهارده استخوان ران انسان تحت زوایای بارگذاری متفاوت بهصورت تجربی بدست آمده و مدل المان محدود نمونه ها با استفاده از روشبرش نگاری کمی کامپیوتری بر مبنای وکسل ارایه شده است. بر اساستانسور تنش المان ها، خواص ارتوتروپیک المان های بافت ترابکولار بدستآمده و تحلیل غیرخطی استحکام استخوان ها برای مدل های المان محدودبا خواص ارتوتروپیک تحت بارگذاری متناظر با بارگذاری آزمایشات تجربیانجام شده است. از مقایسه نتایج بدست آمده با نتایج تحلیل مدل باخواص ایزوتروپیک و همچنین نتایج آزمایشات تجربی نشان داده شد کهدر نظرگرفتن خواص ارتوتروپیک علیرغم افزایش هزینه های محاسباتیدقت بیشتری در پیش بینی نتایج آزمایشی نشان نمی دهد.

کلیدواژه ها:

استخوان ران ، خواص ارتوتروپیک ، بافت ترابکولار ، مدل سازی المان محدود ، استحکام