اثر بخشی آموزش مهارتهای مثبت اندیشی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید (برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد)

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اضطراب و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به صرع شدید شهرستان فریدن بود.این پژوهش به شیوه نیمه آزمایشی ، طرح پیش آزمون ، پس آزمون همراه با گروه کنترل اجراء گردید. جامعه آماری پژوهش ، شامل کلیه بیماران دارای اختلال صرع شدید بود که در یکسال گذشته به درمانگاه های شهرستان فریدن مراجعه کردند ضمنا تعداد آنان 58 نفر بود. در این پژوهش به دلیل کوچک بودن جامعه آماری ، نمونه گیری به صورت هدفمند بود وحجم نمونه مورد نظر با 30 نفر و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ( هر گروه 15 نفر ) قرار گرفتند.در این پژوهش از دو ابزار، پرسشنامه اضطرابdass-21 و پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQO-26) استفاده شد. برای آزمودن فرضیه پژوهش از تحلیل کوواریانس و جهت همگنی واریانس ها از آزمون لوین و برای نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف ،اسمیرونوف استفاده گردید.داده های حاصل با استفاده نرم افزار SPSS با روش تحلیل کواریانس مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل ازتحلیل کواریانس نشان داد بین گروه آزمایش و کنترل تفاوت معناداری در نمرات اضطراب و کیفیت زندگی و جود دارد .یافته ها : نتایج حاصل از تحقیق نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی به شیوه گروهی بر اضطراب و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به صرع شدید تاثیر گذار بوده و فرضیه های تحقیق تایید گردید. همچنین تمام مولفه های کیفیت زندگی نیز افزایش پیدا کردند.

کلیدواژه ها:

مثبت اندیشی ، اضطراب ، کیفیت زندگی ، صرع شدید