مصادیق اختلافات ناشی از ثبت علایم تجاری در حقوق ایران

یکی از اسباب مالکیت و کسب حق انحصاری بر یک علامت تجاری از طریق ثبت آن علامت می باشد. علامت تجاری نشانی است که قادر است کالاهای تولیدی یا خدمات ارایه شده توسط یک بنگاه را از کالاها یا خدمات سایر بنگاه ها متمایز نماید. این تعریف شامل دو جنبه است که گاهی اوقات به آنچه که عملکرد متفاوت علامت تجاری است اما به لحاظ وابسته بودن و همه مقاصد عملی علامت تجاری همیشه می بایست با هم در نظر گرفته شود. اثر اصلی و عملی یک علامت تجاری این است که مصرف کنندگان را قادر سازد تا در مرحله نجست محصول (اعم از کالا و خدمات) یک شرکت خاص را شناسایی کنند و سپس بتوانند آنرا از محصولات عین یا مشابه رقیبان آنها تمیز دهند. مصرف کنندگانی که از یک محصول خاص رضایت دارند احتمال دارد همان محصول را در آینده مجددا خریداری یا استفاده نمایند. به این منظور، آنها باید بتوانند محصولات یکسان یا مشابه را از یکدیگر تشخیص دهند.حمایتی که به دارنده علامت چه در مرحله تقاضا علامت و چه در مرحله ثبت علامت تجاری اعطاء می شود. می تواند از طریق اشخاص ثالث، معترض و خودمتقاضی و یا دارنده علامت تجاری مورد ابطال قرار گیرد. در این مقاله برآنیم که به بیان برخی از مصادیق اختلافاتی که ناشی از ثبت علایم تجاری است بپردازیم.