تضمین حریم خصوصی جسمانی در قانون آیین دادرسی کیفری 1392
- سال انتشار: 1395
- محل انتشار: کنگره بین المللی جامع حقوق ایران
- کد COI اختصاصی: LAWI02_110
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 899
نویسندگان
استادیار دانشکده حقوق دانشگاه قم
دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق جزا و جرم شناسی دانشگاه قم
چکیده
اساسا ذات انسان کنجکاو است و دایم به دنبال کسب اخبار جدید و اطلاع از احوال دیگران است و در این راستا در بسیاری مواقع میل به تجسس از حریم خصوصی دیگران نیز دارد. تجسس و تفتیش از اسرار مردم و ورود به حریم خصوصی دیگران، یکی از محرمات مسلم و قطعی در اسلام است. چنانکه برخی از فقها مدعی اجماع بر حرمت آن می باشند. حریم خصوصی قلمرویی برای حق خلوت آنهاست که با حقوق و آزادی های فردی در بستر اجتماع هم ریشه است. لذا در طول تاریخ همپای رشد فکر و تمدن بشری، مفهوم و مصادیق آن متحول گردیده است. این مقاله، در صدد بررسی رویکرد قانون آیین دادرسی کیفری 1392، در خصوص قلمرو حریم خصوصی جسمانی در آیین دادرسی کیفری و کیفیت تضمین نقض حمایت از آن است؛ از جمله وظایفی که قانون گذار برای افراد دخیل در دادرسی تعیین کرده، رعایت و توجه به حریم خصوصی افراد در جهت تضمین آن است؛ چرا که با پیشرفت حیات اجتماعی و پیچیده تر شدن روش های جمع آوری اطلاعات و سازمان دهی و تحلیل آن، بر وسعت کار دادگاه افزوده شده و چنین گسترشی، کاوش در برخی از ابعاد و جنبه های حریم خصوصی افراد را الزامی ساخته است و در نتیجه به نگرانی و آگاهی قانون گذار به موضوع حریم خصوصی انجامیده است، قانون گذار نه تنها قضات را به طور خاص بلکه کلیه ی اشخاصی را که در جریان تحقیقات حضور دارند من جمله، ضابطین قضایی، موظف به رعایت حریم خصوصی و عدم ورود غیر قانونی به آن کرده است که در صورت تخلف ضمانت اجرایی را به کار بگیرد.کلیدواژه ها
حریم خصوصی، آیین دادرسی کیفری، تحقیقات قضایی، حقوق جزامقالات مرتبط جدید
- تحلیل مبانی فقهی حقوقی ماده ۳۰ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ و نگاهی به رویه قضایی در این خصوص
- تحلیل حقوقی و فقهی تاثیر ماده ۲۹ قانون حمایت خانواده ۱۳۹۱ بر حقوق کودکان
- مفهوم و چهارچوب حقوقی حق فسخ در قراردادهای کار بر اساس قانون کار و رویه دیوان عدالت اداری
- نقش دفاتر اسناد رسمی و مشاورین املاک در اجرای قانون الزام
- بررسی تطبیقی کنوانسیون راجع به قانون حاکم بر مسئولیت ناشی از کالا با قوانین حمایت از حقوق مصرف کنندگان ایران
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.