ساناز حسینی - گروه شهرسازی، واحد بیضا، دانشگاه آزاد اسلامی، بیضا، ایران
سیدکورش سرورزاده - گروه علوم اجتماعی، واحد جهرم، دانشگاه آزاد اسلامی، جهرم، ایران

عوامل برقراری احساس امنیت می بایست به عنوان مهمترین اصول برنامه ریزی شهری مورد تامل و بررسی قرار گیرند. امروزه در فضاهای شهری نورپردازی و روشنایی به عنوان معرف هویت و سیمای شبانه ی شهر به شمار می رود و نبود نور مقدمه ایست بر بروز جرایم شهری، افزایش تصادفات و کاهش امنیت، لیکن در فضاهای شهری کشورهای درحال توسعه به این عوامل و مولفه ها آن گونه که باید توجه نمی شود به طوری که به صراحت می توان مکان های عمومی و پیاده راه ها را فاقد امنیت قابل پذیرش برشمرد. هدف این پژوهش بررسی تاثیر مولفه ی نورپردازی بر میزان امنیت در پیاده راه شهید چمران شیراز و ارایه راهبردهایی در راستای بهبود وضعیت این مولفه و به تبع آن ارتقاء سطح امنیت محدوده می باشد. جهت انجام این تحقیق از روش پیمایشی، مطالعات کتابخانه ای، پرسشنامه (5 نمونه از جامعه ی اماری و حجم نمونه معادل 35 نفر) و در نهایت بهره گیری از جدول سوات (SWOT) جهت تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش نشانگر وجود شرایط نامناسب امنیتی در محدوده مورد مطالعه متاثر از ضعف در مولفه روشنایی می باشد. در پایان راهبردهایی در راستای مبدل سازی نقاط ضعف مقوله ی روشنایی به نقاط قوت در جهت ارتقای سطح امنیت محدوده ارایه خواهد شد.

امنیت نورپردازی، پیاده راه، پارک حاشیه شهید چمران شیراز