ارزیابی عددی پتانسیل روانگرایی اسکله بندر آستارا

روانگرایی یکی از مهمترین و تاثیرگذارترین عوامل تخریب سازهها در مناطق مستعد بروز این پدیده هنگام وقوع زلزلهمی باشد. بطور کلی روانگرایی و شدت آن به دو عامل مهم شامل خصوصیات لرزهها و شرایط مصالح اشباع برای روان شدن . ازجمله سازه هایی که نیاز به مطالعات روانگرایی دارد سازه های ساحلی هستند. این سازه ها به علت بالا بودن سطح آب در ایننواحی و همچنین وجود مصالح دارای پتانسیل روانگرایی، مستعد بروز این پدیده هستند.محدوده مورد مطالعه در شهرستان آستارا و در محدوده اداره بنادر و دریانوردی این شهرستان قرار دارد. در این تحقیقبرای ارزیابی پتانسیل روانگرایی از تحلیل عددی استفاده شده است. برای این منظور از نرم افزار المان محدود Plaxis V6.8استفاده شده است. بر اساس اطلاعات گمانه های حفر شده، سطح آب زیرزمینی بطور متوسط در عمق حدود 5 / 1 متری قراردارد. در این محدوده دانه بندی خاک در لایه های سطحی شامل مصالح درشت دانه ماسه ای و لایه های زیرسطحی ریزدانه ازجنس لای و رس می باشد. نتایج بدست آمده حاکی از وجود پتانسیل روانگرایی در لایه های ماسه ای و لای اشباع با تراکم وخاصیت خمیری پایین است. در لایه های ماسه ای و لای با تراکم و یا درصد رس بالا خطر بروز این پدیده مشاهده نشده است.

کلیدواژه ها:

روانگرایی ، سازه های ساحلی ، اسکله ، عدد نفوذ استاندارد ، لرزه خیزی