طراحی فضاهای آموزشی کودکان با علم روانشناسی

بررسی محیط های آموزشی از دیدگاه روان شناسی محیط موضوع جدیدی است که بحث در این مورد نگرش جدیدی را در ارتباط با نقش کالبد مدرسه در برنامه درسی طرح نموده است. آموزش و پرورش دوران کودکی از گذشته مورد توجه طیف وسیعی از اندیشمندان و پژوهشگران بوده است. در سال های اخیر با بهره گیری از علم روان شناسی محیط، تاثیر بسیاری از عوامل و عناصر محیطی بر رفتار کودکان و نیز قدرت درک و یادگیری آنان بررسی شده است. برای داشتن یک سیستم آموزشی کارآمد، نیاز فراوان به داشتن محیط و فضایی با قابلیت های درخور و مطلوب نیازهای روحی و روانی کودکان احساس شده است. در این راستا معماران و طراحان محیط نیز برای دستیابی به فرایند طراحی صحیح و اصولی که بتواند نیاز کودکان را فراهم آورد، به سراغ بهره مندی از یافته های علم روان شناسی محیط رفته اند. در این پژوهش پس از مختصری توضیح در ارتباط با پیدایش این دانش و نگاهی به تحقیقات انجام شده در این زمینه، به بررسی تاثیرات روانشناختی بعضی از عوامل کالبدی، محیطی فضاهای آموزشی کودکان پرداخته شده است. روش تحقیق از نوع کیفی و با هدف دستیابی به راهکارهایی برای طراحی مطلوب فضاهای آموزشی کودکان می باشد.

کلیدواژه ها:

کاربری ، آموزشی ، روانشناختی ، کودک