رتبه بندی مناطق 51 گانه شهر اصفهان مبتنی برشاخص های معماری پایدارو کاهش مصرف انرژی درساختمان های مسکونی

تاثیرات عصر ارتباطات و صنعتی شدن جوامع بر فضاهای معماری کاملا مشهود است، و هر روز فرم ها و طرح های متفاوتی را در معماریشاهد هستیم ، طرح ها و فرم هایی که شاید با توجه به یک سری شرایط و ضوابط و یا بدون توجه به شرایط خاص و صرفا به علت فرم هایجالب توجه یا تقلید صرف ساخته می شوند. اما امروز با توجه با کاستی ها و معضلات که در زمینه حفظ و استفاده بهینه از انرژی با آن مواجههستیم و همچنین توجه به بهینه سازی فضاهای معماری و تغییر نیازهای عملکردی ما از معماری باید به سوی تعریف نوینی از خلق بناها باعنوان ((معماری پایدار)) باشیم. از آنجایی که هیچ بنایی را نمی توان بصورت مطلق و صد در صد پایدار دانست، باید فضاهایی خلق شوندکه به صورت نسبی به این اصول نزدیک باشند و یک محیط پاک و سالم بر اساس بهره برداری موثر از منابع طبیعی و اصول اکولوژیکی خلقشوند. این مقاله به روش توصیفی – تحلیلی انجام گرفته است. هدف از انجام این تحقیق رتبه بندی مناطق 15 گانه شهر اصفهان از بعدمیزان بهره مندی از شاخص های طراحی معماری پایدار و الگوی مصرف انرژی ساختمان ها در سطح مناطق می باشد. شاخص های بااستفاده از اطلاعاتی که از 150 کارشناس حاضر در شهرداری های مناطق 15 گانه شهر اصفهان بود استخراج گردید و سپس با نرم افزار spssبه رتبه بندی آنها پرداخته شد. نتایج تحقیق نشان داد وضعیت مناطق در برخورداری از شاخص های معماری پایدار والگوی مصرف انرژیساختمان با یکدیگر متفاوت بوده و مناطق 3 و 6 شهر اصفهان در وضعیت مطلوب ، مناطق 5، 7، 1 8، نیمه مطلوب ، و سایر مناطق نامطلوب می باشند.

کلیدواژه ها:

معماری پاید:ار ، کاهش مصرف انرژی ، ساختمان های مسکونی ، اصفهان