محمدرضا حسن زاده - کارشناس ارشد مدیریت تکنولوژی، دانشگاه علوم انتظامی امین

استفاده از سامانه ها و تجهیزات الکترونیکی برای کنترل ترافیک با توجه به افزایش روزافزون ترافیک در خیابان ها و جاده ها، بسیار حایز اهمیت است. جمع آوری داده ها، اساس شکل گیری یک سامانه حمل ونقل است. داشتن اطلاعات صحیح از ترافیک در طراحی و پیاده سازی برنامه های حمل ونقل هوشمند تاثیرگذار بوده و از این طریق می توان تصمیمات مطلوبی را در جهت بهبود ساختار حمل ونقل اتخاذ کرد. شناسگر یا به عبارت دیگر سیستم آشکارساز خودرو جزیی با اهمیت از سامانه حمل ونقل هوشمند است که حضور یا عبور یک وسیله نقلیه را تشخیص می دهد. با بررسی های انجام شده مشخص شد تعدادی شناسگر وجود دارند از قبیل حلقه القایی (لوپ)، راداری، تصویری و ... که در حال حاضر در سطح کشور مورد استفاده قرار می گیرند. هرکدام از این شناسگرها ویژگی های خاص خودشان را دارند و می بایست مورد ارزیابی و الویت بندی قرار گیرند. هدف این تحقیق، شناسایی شناسگر مناسب تر از لحظ کاربردی بودن و از دید خبرگان عرصه حمل و نقل و ترافیک می باشد. این ارزیابی براساس سه معیار فنی، استفاده در شرایط مختلف جوی و آب و هوایی و آموزش صورت گرفت. این الویت بندی براساس روش تصمیم گیری چندمعیاره تاپسیس بر طبق وزن دهی با آنتروپی انجام شد. نتایج نشان داد که براساس این معیار ارزیابی، در راه های کشور، شناسگر راداری، بهترین گزینه می باشد و پس از آن شناسگر تصویری و سپس حلقه القایی قرار گرفت

کنترل ترافیک، الویت بندی، تاپسیس، سامانه حمل و نقل هوشمند، شناسگرهای ترافیکی