اثر پگیلاسیون بر خواص فیزیکوشیمیایی هورمون رشد انسانی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 636

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOTECH01_082

تاریخ نمایه سازی: 13 شهریور 1396

چکیده مقاله:

هورمون رشد انسانی پلی پپتیدی با 191 ریشه ی آمینو اسیدی، پروتیینی با وزن 22 کیلو دالتون است که از غده هبپوفیز ترشح می شود. . با توجه به کاربرد هورمون رشد برای درمان بیماری های چاقی، کوتاهی قد، سوختگی و نیز اهمیت این هورمون برای ورزشکاران، استفاده از این دارو در حال افزایش است. امروزه نیمه عمر پایین هورمون رشد انسانی یک چالش بزرگ در ارتباط با توسعه این دارو در دنیا است. مدیفیکاسیون شیمیایی یکی از بهترین راهکارها برای بهبود نیمه عمر و پایداری است. مطالعات متعددی نشان داده است که مدیفیکاسیون های شیمیایی آنزیمی یا غیرآنزیمی ریشه های خاصی از پروتیین ها ممکن است منجر به تغییرات معناداری در خواص فیزیکوشیمیایی آنها شود. پگیلاسیون یک رویکرد موثر جهت افزایش تولرانس، نیمه عمر و پایداری پروتیین های زیست دارویی است. پلی اتیلن گلیکول (PEG) با فرمول عمومی HO-(CH2CH2O)n-CH2CH2OH یک خانواده از پلیمر های بلند زنجیر، از واحد های اتیلن گلیکول ساخته شده است. به دلیل انحلال پذیری بالا، پلیمر PEG به عنوان یک کاندید چند منظوره برای کانژوگاسیون پروتیین های دارویی در نظر گرفته می شود. بر این اساس، در این مطالعه ما به بررسی اثر پگیلاسیون بر خواص فیزیکوشیمیایی هورمون رشد انسانی علاقه مند شدیم.برای ارزیابی اثر مدیفیکاسیون PEG روی خواص فیزیکوشیمیایی هورمون رشد، هورمون رشد انسانی توسط پلی اتیلن گلیکول متوکسی سوکسینیمیدیل کربنات (mPEG-SC) در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 12 ساعت انکوبه شد. در این مطالعه اثرات پگیلاسیون روی خواص فیزیکوشیمیایی هورمون رشد به وسیله SDS-PAGE و پراکندگی دینامیکی نور (DLS) بررسی شد. نتایج SDS-PAGE راندمان بالای پگیلاسیون هورمون رشد را در شرایط آبی نشان داد. پتانسیل زتای هورمون رشد انسانی پگیله شده به عنوان شاخص بار سطحی و پایداری هورمون رشد به وسیله تکنیک پراکندگی دینامیکی نور (DLS) آنالیز شد. در این مطالعه مشخص شد، پگیلاسیون ریشه های لیزین و/ یا هیستیدین هورمون رشد انسانی به صورت معناداری باعث اقزایش نیمه عمر آن می شود.

نویسندگان

رضا غفاری

دانشجوی کارشناسی ارشد، زیست شناسی-بیوشیمی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

اکرم السادات مجیدیان

دانشجوی کارشناسی ارشد، زیست شناسی-بیوشیمی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

محمدعلی نصیری خلیلی

استادیار گروه بیوشیمی، پژوهشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر

سیروس خدادادی

استادیار گروه بیوشیمی، پژوهشکده علوم و فناوری های زیستی، دانشگاه صنعتی مالک اشتر