تحلیل پایداری پوشش سگمنتی تونل خط 2 قطار شهری تبریز

مقاله حاضر به بررسی نیروهای داخلی وارده بر پوشش‌های سگمنتی تونل و مقایسه آن با پوشش‌های پیوسته پرداخته است. طی سال‌های اخیر با پیشرفت تکنولوژی حفاری تونل و ورود آن به ایران علی‌الخصوص در بخش حفاری مکانیزه تمام مقطع، تونل‌های زیادی با این روش در حال مطالعه یا اجرا می‌باشد. حضور مفاصل در بین قطعات پوشش‌های سگمنتی منجر کاهش صلبیت پوشش گشته و این امر باعث کاهش ممان خمشی وارده بر پوشش خواهد شد. در نظر گرفتن اثر مفاصل در تعیین نیروهای داخلی وارده بر پوشش، منجر به پیچیده شدن محاسبات می‌شود، لذا اکثرا این پوشش‌ها به صورت پیوسته مدل می‌گردند و این موضوع باعث استفاده از پوشش‌های ضخیم‌تر و غیراقتصادی می‌شود. بنابراین در این تحقیق به صورت مطالعه موردی نیروهای داخلی وارده بر پوشش تونل خط 2 متروی تبریز با در نظر گرفتن اثر تعیین گردیده و این دو نوع روش طراحی از این نظر با هم مقایسه شده‌اند.

کلیدواژه ها:

پوشش‌های سگمنتی تونل ، اثر مفاصل بین قطعات پوشش