نقش تساهل علمی وزرای ایرانی در تکامل تمدن اسلامی از خلافت هارون تا پایان خلافت مامون عباسی

عباسیان با کمک ایرانیان در سال 132 ه .ق به قدرت رسیدند. ایرانیان در عصر طلایی تمدن اسلامی از همان آغاز شکل گیری خلافت عباسیان به خدمت خلفا درآمده و امور دیوانی و به تدریج وزارت را بر عهده گرفتند. وزرای با ذکاوت ایرانی با نفوذ در دستگاه، خلافت علاوه بر احیاء مجدد سیادت ایرانیان؛ با نوعی مدارای سیاسی، موفق به تلفیق فرهنگ ایرانی و اسلامی در دل حکومت عباسی گردیده و زمینهی حضور دانشمندان از دیگر ملل را در مملکت اسلامی فراهم نموده، و از این مسیر به تدریج جنبش وسیع علمی در آن دوره را رقم زدند.هدف از این پژوهش روشن ساختن تساهل علمی وزرای ایرانی در عصر اول حکومت عباسی است . روش تحقیق در این پژوهش کتابخانهای بوده و سوال اصلی پژوهش این است که تساهل علمی وزرای ایرانی در دورهی مورد بحث به چه صورت بوده و چگونه اعمال گردیده است. یافتههای تحقیق نشان می دهد که تساهل و تسامح علمی وزرای ایرانی موجب حرکت وسیع علمی، فرهنگی، هنری و ادبی، ایجاد محافل علم وادب و وعظ، تربیت علما و فراخوان آنان از دیگر بلاد جهان، ترجمهی علوم از ملل دیگر به زبان عربی و انتقال آثار ملل مختلف به جهان اسلام؛ از عمدهترین اقدامات و خدمتگزاری وزرای ایرانی بوده است.

کلیدواژه ها:

وزرای ایرانی ، عباسیان ، تساهل ، تسامح ، تمدن اسلامی