امان کسمایی - دانشجوی دوره کارشناسی ارشد معماری، گروه معماری، دانشکده معماری و شهرسازی، واحد قزوین، دانشگاه آزاد اسلامی، قزوین، ایران

معماران پیشین با استفاده از شرایط اقلیمی و امکانات بومی، سرمایه ای مانند معماری سنتی را پدید آورده اند. با بررسی دقیق و موشکافانه معماری بومی ایران به اصول و قواعدی خواهیم رسید که متاسفانه در معماری مدرن امروزی مورد توجه قرار نمی گیرند و همین موضوع به تدریج باعث از بین رفتن هویت، اصالت و فرهنگ معماری در شهرهای کشور شده است. از سوی دیگر در عصر حاضر، جامعه ی جهانی بنا به دلایل مختلفی از جمله کمبود منابع انرژی، بحران آلودگی هوا، افزایش روزافزون جمعیت و ایجاد توازن زیست محیطی، درحال حرکت به سوی توسعه ی پایدار می باشد. یکی از مهمترین عوامل جهت رسیدن به توسعه پایدار، بهره گیری از ساخت و ساز و معماری پایدار است. اهمیت این موضوع زمانی نمایان می شود که با اندکی تحقیق و بررسی متوجه می شویم، اصول معماری سنتی ایران، هماهنگی، همخوانی و مطابقت بسیار زیادی با اصول معماری پایدار دارد و ما به راحتی می توانیم با شناسایی و ترکیب این اصول گامی موثر جهت رسیدن به توسعه پایدار برداریم. بدون شک می توان گفت که مهمترین هدف از نگارش این مقاله نیز همین موضوع بود. بر این اساس برای رسیدن به این هدف در این مقاله، ابتدا به معرفی معماری سنتی و بومی ایران پرداخته و با اصول معماری سنتی در اقلیم های مختلف ایران اشنا خواهیم شد. پس از آن به بررسی معماری پایدار خواهیم پرداخت و قوانین آن را شناسایی خواهیم کرد و در نهایت با ترکیب و تطبیق قواعد معماری سنتی و معماری پایدار به اصولی خواهیم رسید که از معماری سنتی الهام گرفته و قابل استفاده در معماری معاصر می باشند و با بهره گیری از این اصول که به طور جداگانه و برای هر اقلیم پیشنهاد شده است، می توانیم به ساخت و ساز پایدار در هر منطهقه دست یابیم.

معماری سنتی، معماری پایدار، معماری بومی، توسعه پایدار، اقلیم