تبیین راهبردهای طراحی پارک مهندسی ساختمان با رویکرد معماری پایدار در شهر سنندج

رشد ساخت و سازهای بشر، افزایش استفاده از سوخت های فسیلی، آلودگی های محیطی، گرم شدن زمین و تغییرات اقلیمی به خصوص بعد از انقلاب صنعتی و برهم خوردن تعادل میان نیاز بشر به منابع انرژی و توان کره ی زمین در تامین این نیاز و روند رو به رشد تخریب محیط زیست، محققان و پژوهشگران را بر آن داشته تا هرچه بیشتر به مبحث توسعه پایدار و ضرورت های آن بپردازند. در این میان محققان در زمینه ی انرژی و ساختمان، حرکت به سوی معماری پایدار و توسعه ی پایدار را به عنوان راهکاری مناسب در راستای حرکت به سوی تعادل در زندگی بشر و محیط زیست معرفی می کنند. چرا که پایدار ساختن تلاشی است در راستای ارایه ی راهکارهایی در جهت یکی شدن ساختمان با طبیعت و کاهش آسیب منابع انرژی تجدید ناپذیر و محیط زیست. این تحقیق در پی دستیابی به معیارهای طراحی پارک مهندسی ساختمان با رویکرد معماری پایدار با توجه به اقلیم سرد(شهر سنندج) است ، لذا با بکارگیری روش کتابخانه ای و بررسی تحقیقات انجام شده و نیز استفاده از مدل های صاحبنظران حوزه انرژی ساختمان ، در راستای فرآیند شناخت و خلق مکان، عناصر فضایی و چگونگی پیوند میان این عناصر ، مطلوبیت فضای پارک مهندسی ساختمان بررسی شد ، تا علاوه بر استفاده از انرژی های طبیعی، با ارایه راهکار های مختلف در زمینه ی معماری پایدار کارآمدترین شرایط را در جهت جلوگیری از اتلاف انرژی در ساختمان مهیا سازد و باعث بهبود فضای سبز در شهر گردد. در نهایت راهبردهای خلق پارک مهندسی ساختمان در شهر سنندج تبیین گردید.

کلیدواژه ها:

پارک مهندسی ، معماری پایدار ، معماری سبز ، طراحی اقلیمی