نیلوفر ظفرمندی - کارشناس ارشد مهندسی معماری

ارتقاء تعاملات اجتماعی از مهم ترین جلوهای فضاهای شهری موفق می باشد. تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در فضا و پاتوق شهری به علت تعامل فرمال، معنایی وعملکردی انسان با محیط، یکی از نخستین گام های درک خوشایندی فضا توسط شهروندان می باشد. اهمیت آن در فضای شهری از آن روست که کلیت شهر را به مثابه یک متن آشکار ساخته و امکان قرایت و خوانش این متن را فراهم می آورد. تنها در آینه تعاملات اجتماعی فضای شهری است که ابعاد ناملموس حیات مدنی از طریق نظامی از نشانه ها امکان تجلی و بروز خارجی و ارزیابی مثبت یا منفی را میسر می سازد. چرا که انجام فعالیت های گوناگون در فضای شهری توسط مردم، جزیی از فرهنگ آنان به حساب می آید. طراحی پاتوق به عنوان کانون های جمعی به گونه ای که روابط ساکنین را تسهیل نموده وتعاملات اجتماعی را در آنها افزایش دهد و نیاز های آنان را برآورده سازد می تواند نقش موثری در ارتقاء سلامت عمومی شهروندان داشته باشد. پژوهش حاضر با هدف سنجش مولفه های موثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در پاتوق های شهری انجام گرفته است. جامعه آماری را کارشناسان و مردم تشکیل داده اند. نتایج این پژوهش نشان دادکه مولفه های موثر بر ارتقای تعاملات اجتماعی و اجتماع پذیری در پاتوقهای شهری را موجب می شوند. جهت دستیابی علمی و عملی به مولفه های مورد نظر در طراحی شهری، استفاده از شاخص هایی مانند، سرزنده بودن، امکان مراوده بین انسانها، عمومی و خصوصی بودن فضا و غنی کردن تجربیات شهروندان، مورد نظر است.

تعاملات اجتماعی، اجتماع پذیری، فضای شهری، پاتوق