بررسی تاثیر دانش عصبی فازی در محیط های یادگیری هوشمند

در این مقاله، مدل سازی فازی عصبی به منظور ارزیابی جنبه های یادگیری دانش آموزان مقطع دبیرستان ارایه می شود. منطق فازی برای ایجاد یک توصیف زبانی رفتار دانش آموزان، خصوصیات یادگیری که از معلم استنباط شده و کنترل عدم قطعیت ارزیابی فردی، شبکه عصبی به منظور افزودن توانایی یادگیری به مدل فازی با رمزنگاری تجربه مدرسان که بواسطه یادگیری شبکه عصبی نظارت شده استفاده می شود. مدل عصبی-فازی یک مدل تشخیص عمومی است که دریک محیط یادگیری هوشمند توسط استنباط تخصص مدرسان با توجه به داده هایی که از تعامل دانش آموزان جمع آوری می شوند پیاده سازی می گردد. کارایی مدل در شرایط کلاس واقعی و 30 دانش آموز دبیرستان جهت ارزیابی انگیزه و توانایی ذهنی که در دروس کامپیوتر دارند ، محاسبه می شود. این مقاله نشان می دهد که چگونه تخصص مدرسان و فایلهای ثبت دانش آموزان در پیاده سازی، آموزش، آزمایش و ارزیابی مدل تشخیص فازی مبتنی برشبکه عصبی استفاده شده که یک مدل تشخیص عمومی درجنبه های تشخیص سبک یادگیری دانش آموزان در محیط یادگیری است. ارزیابی نشان داده است که این مدل نتایجی با موفقیت طبقه بندی کلی 68 درصد فراهم می نماید.

کلیدواژه ها:

تشخیص دانش آموزان ، منطق فازی ، شبکه های عصبی ، مدل بندی دانش آموزی ، سیستم آموزش هوشمند