علیرضا مظفری - دانشیار گروه آموزشی زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ارومیه

در بررسی اساطیر اقوام و ملل مختلف می توان به یک عده اساطیر پایه باورمند بود. این اساطیر، نمونه و منشاء پیدایش اساطیر متاخرترند. معمولا خود اساطیر پایه یا بخشی از عناصر سازنده آن بنا به انگیزه های مختلف در معرض فراموشی قرار می گیرند؛ اما این اساطیر هرگز به طور کامل محو و نابود نمی گردند، بلکه در طول تاریخ و در فرایند غبار زدایی از حافظه ناخودآگاه جمعی در ضمن روایت های دیگر اساطیری مورد بازآفرینی و احیا قرار می گیرند؛ مانند احیای جام جم در اسطوره کیخسرو. با بررسی اساطیر متاخر می توان بخش های فراموش شده اساطیر پایه را مانند تکه های پراکنده کنار هم چید و به چند و چون آن اساطیر دست یافت. در این مقاله روایت اساطیری جمشید به عنوان اسطوره ای پایه برای زایش اسطوره های ترمیمی مورد مطالعه قرار گرفته است.

اساطیر ترمیمی، اساطیر ایران، جمشید، فریدون، کیخسرو،اسفندیار