محمد رضوی نوری - پژوهشگاه پلیمر ایران

امروز، استفاده از پلیمرهای متفاوت برای رفع نقاط ضعف بتن گسترش یافته است. خواص مکانیکی مناسب، پایداری در برابر عوامل خورنده و دیگر خواص مفید این کامپوزیت های بتنی توجه پژوهشگران را به تحقیق، طراحی فرمول بندی های جدید و تولید آنها جلب کرده است . در این مقاله، یکی از کاربردهای پلیمرها در بتن که تهیه کامپوزیت های بتنی آغشته به پلیمر است بررسی شده و مراحل و فنون ساختن، چگونگی آغشته سازی به مونومرها، عوامل موثر بر آغشته سازی و سایر پارامترهای موثر بر خواص نهایی بتن ارایه می گردد. معلوم می شود که با استفاده از این روش می توان استحکام فشاری، کششی و خمشی بتن عادی را تا 4 برابر افزایش داد و به مقدار مدول کشسانی آن افزوده. با آن روش مقاومت شیمیایی بتن در برابر موادی چون سولفات ها، بازها، اسیدها و آب نمک بیشتر می شود و نیز دوام بتن در برابر دوره های یخ زدن و ذوب شدن به مقدار قابل توجهی افزایش می یابد. همچنین، مقاومت بتن آغشته به پلیمر در برابر خزش، سایش، نفوذپذیری و ضربه به بیش از بتن عادی می شود.

بتن آغشته به پلیمر، زمان آغشته سازی، شکست بتن، نفوذپذیری، یخ زدن و ذوب شدن