فهم زمانی و تجربه حل مسیله؛ نمونه موردی پلیس نامحسوس

در پژوهش پی شرو به نسبت فهم زمانی کنشگران و شیوهحل مسیله در یک وضعیت بغرنج م یپردازیم.در این مسیر با بررسی تعدادی از فیل مهای برنامه پلیس نامحسوس ، به شیوه حل مسیله رانندگان توجه م یکنیم. در این مطالعه با استفاده از رویکرد مرد مرو ششناسی و با تکنیک تحلیل گفتگو به نظمنهادی اندرکن شها در موقعیت این فیل مها پرداخت هایم و با استفاده از چارچوب نظری پدیدارشناسی و شاخ صهای ارنست پوپل م یکوشیم فه مهای زمانی دخیل در این گفتگو را تحلیل کنیم. در فرایند کار به لحظ های توجه م یکنیم که متخلفین پس از متوقف شدن ب هوسیله پلیس م یکوشند دلایل تخلف خودرا توضیح دهند. با تحلیل این گفتگوها م یبینیم که رانندگان متخلف از بیا نهایی استفاده م یکنندکه مبتنی بر فهم چرخنده از زمان است. این درحالی است که زمان قانون و پلیس و حتی زمان ف نآوری جاده و اتومبیل، زمانی خطی و همگن است. در ادامه م یبینیم که رانندگان متخلف چگونه برایمدیریت کردن مسیله و شرایط بغرنج خودیک گفتگو را ب هگون های سامان م یدهندکه مبتنی برزمان خطی نباشد. در پایان این نتیجه حاصل م یشود که زمان نه یک مقوله عام بر فراسوی جامعه بلکه مقول های است که در تجرب ههای خرد گوناگون پیوسته اشکال گوناگون بهخود میگیرد.

کلیدواژه ها:

پدیدارشناسی ، تحلیل گفتگو ، زمان ، زمان چرخنده ، زمان خطی ، مرد مرو ششناسی