بررسی تاثیر مدیریت های مختلف کودی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی گیاه دارویی گشنیز (L. Coriandrum sativum)

به منظور مطالعه اثر میکوریزا و ورمی کمپوست بر خصوصیات کمی و درصد اسانس بذر گیاه دارویی گشنیز (Coriandrum sativum) آزمایشی در سال زراعی 89-1388 در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل: 1) ورمی کمپوست، 2) میکوریزا، 3) کود شیمیایی فسفر، 4) مخلوط میکوریزا و ورمی کمپوست، 5) مخلوط میکوریزا و کود شیمیایی فسفر، 6) مخلوط ورمی کمپوست و کود شیمیایی فسفر و 7) شاهد (بدون مصرف کود) بود . هر کرت آزمایشی جهت مطالعات عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه به دو قسمت تقسیم شد. برداشت عملکرد بیولوژیک گیاه در دو چین زمانی که 5درصد گیاهان به گل رفته بودند و برداشت عملکرد دانه گیاه، هنگامی که قسمت اعظم بوته ها زرد شده بودند انجام شد. نتایج آزمایش نشان داد تیمار ورمی کمپوست و شاهد به ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد دانه و ارتفاع بوته را دارا بودند. تیمارهای ورمی کمپوست و میکوریزا به ترتیب در چین اول و دوم بیشترین عملکرد بیولوژیک و وزن خشک برگ در بوته را به خود اختصاص دادند، در حالی که گیاهانی که هیچ نوع کودی در آنها بکار برده نشده بود، کمترین مقادیر این صفات را دارا بودند. گیاهان تحت تیمار میکوریزا و مخلوط میکوریزا و فسفر دارای بیشترین تعداد چتر و تیمار شاهد از کمترین تعداد چتر برخوردار بود. بیشترین و کمترین درصد اسانس دانه به ترتیب در تیمار شاهد و تیمار ورمی کمپوست مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

اسانس ، تعداد چتر ، عملکرد بیولوژیک