تاثیر سه گونه قارچ میکوریز بر عملکرد و برخی خصوصیات فیزیولوژیک دو رقم سیب زمینی تحت تنش خشکی در شرایط کنترل شده

در سال های اخیر کمبود بارندگی یکی از مشکلات درحال افزایش در بسیاری از کشورهای جهان بوده که تولید محصولات کشاورزی را محدودساخته است. یکی از راهکارهای مناسب در کشاورزی برای مقابله با تنش خشکی، برقراری رابطه هم زیستی در برخی گیاهان با قارچ های میکوریزی می باشد. دراین راستا مطالعه ای به منظور بررسی تاثیر سه گونه قارچ میکوریزایی (Glomus intraradices، Glomus mosseae) و (Glomus fasciculatum) بردو رقم سیب زمینی (آگریا و فونتانه) در شرایط تنش خشکی و بدون تنش (شاهد) در سال 1391 و در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه فردوسی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی سبب کاهش معنی دارعملکرد غده، سطح برگ و وزن خشک اندام هوایی شد. رقم فونتانه نسبت به آگریا عملکرد و تعداد غده بالاتری داشت. کاربرد قارچ های میکوریز سببافزایش بیوماس، سطح برگ و عملکرد تک بوته در شرایط تنش و غیر تنش شد. قارچ G. fasciculatum نسبت به سایر گونه ها تاثیر مثبت بیش تری صفات مورد مطالعه ارقام سیب زمینی داشت. در رقم فونتانه و اگریا قارچ G. fasciculatum به ترتیب با 177 و 138 گرم وزن غده بالاترینعملکرد را به خود اختصاص دادند. تیمار شاهد در شرایط تنش و بدون تنش نسبت به تیمارهای قارچی کم ترین مقدار را دارا بود.

کلیدواژه ها:

آگریا ، تعداد غده ، فلورسانس کلروفیل ، فونتانه ، وزن غده