ابوطالب منظری توکلی - دانش آموخته کارشناسی ارشد اگرواکولوژی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
محمد خواجه حسینی - دانشیار گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه فردوسی مشهد
علی اصغر محمدآبادی - مربی سابق گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی تاثیر پیش تیمار بذر و نوع بستر کاشت بر ویژگی های نشاء تولیدی ذرت شیرین آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاتصادفی با سه تکرار در گلخانه ی تحقیقاتی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل پیش تیمار بذور در سه سطح: بدون پرایمینگ ((p(1)، هیدروپرایمینگ ((p(2) و بیوپرایمینگ ((p(3) و نوع بستر در هفت سطح :ورمی کمپوست ((p(1)، پرلیت ((p(2)، کوکوپیت ((p(3)، ورمی کمپوست + پرلیت ((p(4)، ورمی کمپوست + کوکوپیت ((p(5)، پرلیت + کوکوپیت ((p6) و ورمی کمپوست + کوکوپیت + پرلیت ((p(7) بودند. نتایج این آزمایش نشان داد که پیش تیمار بذر و نوع بستر بر خصوصیات نشاء ذرت شیرین تاثیر معنی داری داشت. بذور پیش تیمار شده ((P(2), P(3) از لحاظ ویژگی های نشاء نسبت به تیمارهای پیش تیمار نشده ((p(1) برتر بودند. تیمار بستر ورمی کمپوست بیش ترین طول اندام هوایی، سطح برگ در بوته، وزن اندام هوایی و وزن ریشه را در بین بسترهای مختلف نشان دادند. بیش ترین سطح برگ در بوته و وزن خشک اندام هوایی به ترتیب با میانگین 111 سانتی متر مربع و 798 میلی گرم در تیمارهیدروپرایمینگ با بستر ورمی کمپوست ((P(2)b(1) مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد بستر ورمی کمپوست بهترین بستر برای نشاء ذرت شیرین است و هم چنین تیمارهای هیدروپرایمینگ و بیوپرایمینگ نیز باعث بهبود خصوصیات نشاء می شوند.

خزانه، کود بیولوژیک، گیاه چه، نشاکاری، هیدروپرایمینگ